Zintegrowana karta sieciowa - Intel RTL8111E 1000M Lan (opcjonalnie moduł WiFi) umożliwiaja podłączenie urządzenia do sieci. Komputer wyposażony jest w: dwa złącza LAN, sześć portów COM(RS232), jedno wyjście DVI, jedno wyjście VGA, osiem portów USB 2.0,  dwa wyjścia Audio, dwa wejścia mikrofonowe oraz złącza/konektory wbudowane na płycie głównej: dwa wyjścia PowerOUT, cztery złącza USB2.0, jedno złącze CPUFAN, jedno złącze JVGA, jedno złącze LVDS.

PCI czyli Peripheral Component Interconnect jest to magistrala opracowana przez firmę INTEL w 1992 roku. Została ona zaprojektowana z myślą o obsłudze kart wymagających dużych prędkości transmisji. Miała ona zastąpić stary standard ISA, co jej się udało, ponieważ dzisiaj większość płyt głównych posiada po kilka gniazd PCI. Początkowo magistrala PCI została zaprojektowana dla kart zasilających 5 V, póżniej wprowadzono także karty 3.3V. W standardzie PCI 2.3 obowiązuje napięcie tylko 3.3V.

Dostępne są sloty 32 bitowe (najczęściej stosowane) oraz 64 bitowe. 64 bitowe sloty mają dodatkowe 32 kontakty po każdej stronie (dlatego są dłuższe od 32 bitowych). Wersja 32 bitowa posiada 62 styki po każdej stronie, ale posiada ona dwa lub cztery wycięcia (w zależności od obsługiwanego napięcia), dlatego styków na karcie jest 60 lub 58 z każdej strony. Przewidziano możliwość instalowania kart 32-bitowych w gnieździe 64-bitowym i odwrotnie. W tym drugim przypadku karta 64-bitowa pracuje jako 32-bitowa.

Warto zaznaczyć, iż wszystkie sloty PCI na płycie głównej podłączone są do jednej szyny danych, więc któraś z kart jest wolniejsza – spowolni to wszystkie inne karty.

Interfejs LVDS
To szybki cyfrowy interfejs, który jest używany do wielu zastosowań wymagających: wysokiej odporności na zakłócenia elektomagnetyczne, niskiego zużycia energii przy dużych szybkościach transmisji danych. LVDS stosuje się w różnych aplikacjach i branżach, w tym do zastosowań komercyjnych i wojskowych.

Dwie niezależne karty sieciowe Intel RTL8111E
Używanie w komputerze dwóch kart sieciowych do różnych celów może być bardzo praktyczne - przykładowo - gdy jedna karta odpowiada za łącze internetowe, a druga utrzymuje połączenie z urządzeniami w sieci przemysłowej, fabrycznej, handlowej, które nie powinny mieć własnego połączenia z Internetem.